در حین صحبت کردن، تماس چشمی برقرار کنید.
یکی از بزرگترین اشتباهات ما این است که به صورت گروهی با مردم صحبت می کنیم. ما اتاق را اسکن می کنیم ( سعی می کنیم همه را یکباره نگاه کنیم ) و در نهایت با هیچ کس ارتباط برقرار نمی کنیم.
در واقع، هر فرد در اتاق به عنوان یک فرد به شما گوش می دهد. و بنابراین بهترین راه برای ارتباط با مخاطبان خود صحبت کردن با آنها به عنوان فردی است.
با تمرکز بر روی یک نفر در یک زمان، به هر یک از افراد حاضر در اتاق احساس می کنید که فقط با آنها صحبت می کنید.
ما عادت داریم اتاق را اسکن کنیم. برقراری تماس مستقیم چشمی در ابتدا ممکن است احساس ناراحتی کند. با این حال، هر چه بیشتر آن را تمرین کنید، در واقع شما را کمتر عصبی می کند. انجام یک سری مکالمات انفرادی بسیار ساده تر (و موثرتر) از صحبت کردن با همه در یک زمان است. وقتی دانشپذیران من بیش از سه بار متوالی از این تکنیک استفاده می کنند، تقریباً همیشه کاهش اضطراب صحبت کردن را گزارش می کنند. (توجه داشته باشید که مهم ترین افرادی که باید به آنها نگاه کنید کسانی هستند که در لبه های اتاق هستند. اینها افرادی هستند که در حال حاضر در وضعیت نامناسبی قرار دارند. با سخاوت بیشتر نسبت به کسانی که در لبه های اتاق هستند، همه را به داخل می آورید. .)
ما قدرت سخاوت را می دانیم که به ما احساس تحقق، هدف و معنا می دهد. سخاوت به همان اندازه در صحبت کردن هم قدرتمند است. این یک تجربه اعصاب خردکن و حتی دردناک را به تجربه ای از دادن و کمک به دیگران تبدیل می کند.
یک سخنران سخاوتمند آرام تر، آرام تر و مهمتر از همه در رسیدن به مخاطب و ایجاد تأثیر مطلوب مؤثرتر است.
یادگیری مهارت های ارتباطی یعنی فن بیان و آیین سخنوری از نیاز های اساسی زندگی مدرن میباشد .
محمدرضا نقیئی
مدرس مهارت های ارتباطی
09122989784
۱۱ شهریور ۰۱ ، ۱۹:۳۶